Weblog Lies en Frank

Vandaag staat er een groot stuk in ons lokale AD over de ramp die onze regio 20 jaar geleden bijna trof. Als jullie met mij mee rekenen, 20 jaar geleden was ik 6, en toch herinner ik mij deze periode alsof het gisteren was. Want hoewel hoog water in onze regio niet ongebruikelijk is, was deze situatie dat wel. Normaal als het water hoog staat, staat de gebieden buiten de waterpoort en dalempoort onder water en zitten er balken in de coupures van de waterpoort en dalempoort en staan de uiterwaarden onder water (stukken buiten de dijk), daar is niets geks aan. Maar in 1995 stond het water zo hoog, dat het tot de kruin van de dijken kwam. Het watergeweld was zo sterk, dat er vuil water uit de dijk spoelde (kwelde), wat absoluut niet de bedoeling is. Uiteindelijk werd het besluit genomen de regio te evacueren, 250.000 mensen moesten hun huizen verlaten (bron: AD).

Hoe ingrijpend dat was, hoor ik nog regelmatig in mijn omgeving. De huizen in de wijk Gorinchem-Oost bijvoorbeeld zouden volledig onder water zijn komen te staan bij een dijkdoorbraak, dan zijn je spullen niet meer te redden. Verschillende mensen versleepte dus alles, want tegen natuurgeweld ben je niet verzekerd, anderen lieten veel staan en vertrokken. Dicht bij huis zag het er voor mij anders uit, omdat ik in de binnenstad woonde (en nog woon), deze is wel veilig voor het hoge water en zodoende hoefde wij ons huis niet uit. De binnenstad was gezellig en vol met mensen, iedereen schoof een stukje in, iemand extra in huis was geen probleem als je elkaar daarmee hielp. Mijn grootouders hadden bijvoorbeeld hun beider moeders in huis (geëvacueerd uit Culemborg) alsook huisraad van weer iemand anders in de garage. Zo droeg iedereen zijn steentje bij. Er waren ook gymzalen met bedden ingericht, maar dat bleek bijna niet nodig, een mooi teken van solidariteit. Dat er ontruimd is door de burgemeester, vind ik persoonlijk lovenswaardig want als er wel iets mis gegaan was (en die kans was reëel) was het ook echt enorm misgegaan.

Dit alles maakt dat als we het in de Staten hebben over waterveiligheid en over welke gebieden risico lopen, ik voor mij zie hoe het in 1995 gegaan is. Na 1995 zijn de dijken in de omgeving opgehoogd en versterkt, om te voorkomen dat zoiets nogmaals kan gebeuren, maar veiligheid voor water blijft een actueel probleem. Want hier in de provincie wonen mensen flink ver onder de zeespiegel (de vraag of een wijk daar gebouwd had moeten worden is nu mosterd na de maaltijd) en verliezen alles als er inderdaad een dijk doorbreekt. Daarom ben ik ook zo blij dat we alles op alles zetten om te voorkomen dat dit ooit zal gebeuren. Zeker kun je nooit zijn, maar je best doen kan wel.