Weblog Lies en Frank

Stap 1 zet de studiefinanciering, die bedoeld was om te voorkomen dat studenten teveel moesten werken naast de studie en zo vertragingen op zouden lopen, om in een 'sociaal leen stelsel'. Dit betekend niets meer en niets minder dan dat je je in de schulden steekt om je studie te betalen, of je werkt heel veel zodat je vertraging oploopt.

Stap 2 verhoog het collegegeld dusdanig dat het onbetaalbaar wordt als je er niet naast werkt of rijke ouders hebt

Stap 3 geef studenten hoge boetes als ze teveel vertraging oplopen bij hun studie, hiermee wordt voortijdig stoppen een goedkopere optie, werken naast je studie kan niet meer en je zult rijke ouders moeten hebben of moeten lenen

Stap 4 maak masters nog duurder waardoor ook deze slechts voor de rijken worden, en je krijgt er ook nog eens geen studiefinanciering meer voor!

En vergeet ik toch bijna de 5e stap, namelijk ook heel veel bezuinigen op de universiteiten zelf in plaats van paal en perk te stellen aan te hoge  bestuurderssalarissen en het teveel aan management. Zo wordt het onderwijs niet alleen belachelijk duur, maar ook nog eens onder de maat! Daar komt bovenop dat promoveren steeds moeilijker wordt, want geld voor wetenschappelijk onderzoek is er bijna niet!

Het resultaat: veel potentiële studenten gaan niet meer studeren omdat het te duur is en hun ouders het niet meer kunnen betalen. De niet al te rijke student moet zich wel in de schulden steken om te kunnen studeren, want als je werkt loop je vertraging en dus een boete op. Studenten gaan maar meteen na de bachelor werken om die torenhoge schulden af te lossen, want een master is weer 5000 euro collegegeld!