Betaalbaarheid is een groot probleem
Betaalbaarheid is een groot probleem
Vanaf 2016 zouden de huren niet meer mogen stijgen dan 1% boven de inflatie. Dat was de nieuwe afspraak tussen de Woonbond en Aedes (de koepel van woningcorporaties), zo werd vorige week bekend. Beide organisaties moeten het akkoord nog wel aan hun leden voorleggen. Wat las ik tot mijn verbazing vanmorgen in het FD: corporaties in de grote steden wijzen de huurmatiging direct af, terwijl betaalbaarheid juist hét probleem is, en vooral ook in grote steden!
Sinds het begin van de crisis in 2007 zijn de prijzen voor koophuizen en rente flink gedaald, maar huurders kregen de hoogste huurverhogingen in 20 jaar tijd. Veel mensen zijn nu al veel meer kwijt aan woonlasten dan (ook volgens het instituut voor budgetvoorlichting NIBUD) acceptabel is. De huren van sociale huurwoningen die vrijkomen stijgen vaak enorm. En dat terwijl de vraag naar betaalbare woningen alleen maar stijgt. Aandacht voor betaalbaar wonen was niet voor niets een van de speerpunten in ons verkiezingsprogramma. De stijging van de vraag naar betaalbare huurwoningen heeft te maken met de crisis, maar ook met ontwikkelingen die structureler lijken. Zo ligt de werkloosheid nog steeds hoog en zijn er dus steeds meer eenverdieners (terwijl tweeverdieners lang de norm waren). Ook de toenemende flexibilisering van de arbeidsmarkt zet de zekerheid en koopkracht voor veel mensen onder druk. Mensen kunnen gewoon geen huis meer kopen en moeten wel huren.
Ook de hervorming van de koopmarkt speelt een rol. Mensen moeten steeds meer eigen geld meebrengen om een huis te kunnen kopen, wat lang niet iedereen heeft. Veel starters moeten daarom wel huren. Omdat er ook nog eens veel te weinig nieuwe betaalbare huurwoningen worden gebouwd (en bestaande verkocht) is het vaak kiezen uit twee kwaden: een hele lange wachtlijst of een veel te hoge huur, waardoor sparen heel ironisch al helemaal een illusie wordt, en dus op termijn een huis kopen ook.
Laten we wel wezen: het geld dat mensen kwijt zijn aan woonlasten geven ze niet uit elders in de economie. Dat schaadt uiteindelijk iedereen. Een oproep dus aan woningcorporaties om meer te doen waar ze ooit voor bedoeld zijn: mensen met lage- en middeninkomens betaalbaar laten wonen. Voor de provincie Zuid-Holland is het voldoende kwalitatief goede en betaalbare huur- en koopwoningen voor álle inkomens de komende vier jaar een speerpunt. We gaan erover in gesprek met gemeenten én corporaties en zullen er ook op toetsen. Ook gaan we wat mij betreft kijken naar het mogelijk maken van ombouw van leegstaande kantoren en winkels tot betaalbare woningen.
Reactie toevoegen