Weblog Lies en Frank

Zoals jullie opgevallen is heb ik de laatste tijd iets minder blogs geschreven dan gebruikelijk. Dat heeft er mee te maken dat ik de laatste maanden (vanaf oktober) bezig ben met allerlei hele volwassen dingen die me een beetje opslokten. Zo heeft mijn vriend Mark me op 1 oktober gevraagd of ik met hem wil trouwen (ik heb natuurlijk ja gezegd! We trouwen op 08-08-2016 en dat is best nog een hoop planwerk), hoorde ik kort daarna dat ik fractievoorzitter zou worden en was ik druk bezig met afstuderen en een baan zoeken. Die laatste twee dingen zijn ook gelukt. Ik werk sinds januari voor de Wethoudersvereniging (daarover later meer) en ben kort daarna ook afgestudeerd van de Research Master Early Modern Intellectual History. Jullie zullen begrijpen, al die dingen hebben best een hoop tijd en aandacht gekost! Maar, nu ik helemaal gesetteld ben in mijn werk bij de Wethoudersvereniging en als fractievoorzitter, heb ik weer iets meer rust en tijd om te bloggen!

Vandaag staan we stil bij de doden die gevallen zijn in de Tweede Wereldoorlog en in oorlogen daarna. De nationale herdenking is altijd op 4 mei om 20.00, maar elk jaar is er `s middags ook al een kleine herdenking op het Zuid-Hollandse  Provinciehuis. Vorig jaar vroeg mijn voorganger, Bart Vermeulen, aandacht voor het persoonlijke verhaal in deze herdenking. Verschillende provinciale ambtenaren, Statenleden en Gedeputeerden overleefden de oorlog niet, zij verdienen een prominente plek in deze provinciale herdenking. De Commissaris van de Koning gaf hier vandaag op een mooie en persoonlijke manier invulling aan. Het communistische Statenlid Louis de Visser stond centraal. Hieronder kunnen jullie lezen wat de Commissaris over Louis de Visser vertelde.  De namen van de gevallen in onze provinciale organisatie zijn: de ambtenaren in dienst van de provincie Zuid-Holland: H. Alter, L.P.A. Bendik, A. van Dijk, C.J. Engels, B.C.J.H. Faber en H.A. Remeijn, de gedeputeerden: C.G. Roos en T.J. Verschuur. en de Statenleden: A. Menist en L.L.H. de Visser.

In september stelde ik samen met VVD en D66 in de Provincie schriftelijke vragen rondom het restsaldo op verlopen anonieme OV-chipkaarten en dat dit een onterechte bonus is voor een aantal vervoersbedrijven, het bericht hierover is hier te vinden. Vandaag las ik op de site van de krant Metro nog meer over de moeite en het geld die het kost om gewoon je eigen geld van je kaart terug te krijgen. Zo kost het je 2,50 om je eigen geld terug te krijgen en kost het aardig wat administratie. Voor veel mensen is dit reden om het maar te laten, en het geld niet terug te vragen. Rover en de consumentenbond zijn samen een actie begonnen tegen al het gedoe rond het terugvragen van je eigen saldo. De actie is te steunen via deze site, ik heb daar zojuist mijn steun betuigd, doe jij dat ook?

Al langere tijd vraag ik me bij de aanschaf van zuivel af of de dieren waar de zuivel van afkomstig is, goed behandeld zijn. Bij vlees en eieren kun je al langer een keuze maken op basis van het leven dat een dier gehad heeft met het beter leven keurmerk, steeds meer mensen kiezen hierbij voor een beter leven van het dier en sommige supermarkten gaan zelfs helemaal over op vlees met dit keurmerk. Maar bij zuivel kon je die keuze nog niet zo weloverwogen maken, terwijl ik dat eerlijk gezegd wel wilde. Nu kwam ik gisteren een bericht bij nieuwe oogst tegen dat dit keurmerk nu ook in de zuivelindustrie gebruikt gaat worden. Sterker nog, volgens het bericht vroeg de zuivelindustrie zelf om het kenmerk voor hun producten! Dit is heel mooi om te zien, omdat de producenten blijkbaar graag uit willen venten dat ze goed bezig zijn en ook zien dat de consument hier behoefte aan heeft.