Weblog Lies en Frank

Sinds een week of twee staat er een groot hek om de ontruimde woningen aan de bagijnenwalstraat. Deze kleine woningen werden de afgelopen tijd bewoond door tijdelijke bewoners, omdat de gemeente van deze woningen af wil ten behoeve van een enorm duur en groot nieuw project. Deze huisjes, met een klein tuintje, zouden perfect zijn voor bewoning door jongeren. Net als de woningen in de lingewijk die tegen de vlakte gaan, en de meeste andere woningen die deze gemeente sloopt. En de vraag is dan natuurlijk, komen daar jongerenwoningen of andere goedkope woningen voor terug(want waar moeten de bewoners van deze gesloopte woningen anders heen?)? Het antwoord is helaas een volmondig nee. Voor de betaalbare en fatsoenlijke jongerenwoningen, komen dure koop en dure huurwoningen terug. Zo komt Gorinchem wel van haar jongeren af! (En ook alle mensen die deze dure koopwoningen niet kunnen betalen zijn blijkbaar niet welkom. Want dit soort beleid levert een hoop sloopnomaden op, mensen die in goedkope woningen woningen wonen, die worden gesloopt, ze verhuizen naar een nieuwe goedkope woning, tot ook deze gesloopt wordt).

Onlangs vertelde iemand me dat achter op de ID van een gescheiden vrouw, de naam van de ex man staat (g/v en dan de naam van de man). Daarbij vertelde zij me ook dat dit bij haar ex echtgenoot niet het geval was. In eerste instantie geloofde ik dit niet, het leek mij nogal bizar, vooral omdat het wel op de ID kaart van de vrouw en niet op die van de man zou staan. Na enig overreden, mocht ik haar ID zien (helaas niet fotograferen en op dit blog zetten), en het stond er inderdaad op, de naam van haar ex man. Hierna ben ik eens gaan rondvragen, en naar de achterkanten van ID kaarten van gescheiden mannen gaan vragen. Degene die ik vond, stond inderdaad geen naam van de ex vrouw op. Dat is toch bizar? (overigens kon ik het ook niet vinden in het paspoort van een gescheiden vrouw)

Het Rijnwoudse college is na de kritiek van de inwoners van koers veranderd. Zij zullen tot de herindeling de bieb blijven steunen. De mooie woorden van het college van Rijnwoude zijn dus slechts van beperkte houdbaarheidsdatum. Tot de herindeling zal er niet worden bezuinigd. Maar wat gebeurd er daarna?”

Op 2 november 2009 stelde de SP in Zuid-Holland al vragen over de verkeersveiligheid van voetgangers en fietsers die gebruik maken van de Zijlbrug van Leiderdorp naar Leiden. Nu zijn er eindelijk maatregelen genomen die er voor zorgen dat het juist voor die verkeersdeelnemers veiliger is geworden. Het hekwerk dat geen bescherming bood tegen auto's die vanaf de Leiderdorpse Engelendaal de Zijlbrug op naar Leiden reden is vervangen door een stevige betonnen rand.
Zie ook: https://zuidholland.sp.nl/nieuwsitem.php?id=747

In de Gorinchemse binnenstad moeten automobilisten doordeweeks en zaterdag overdag al jaren parkeergeld betalen, dit om winkelend publiek en bezoekers te laten betalen bij het bezoek(en binnenstad bewoners kopen vaak een parkeervergunning). Dit komt overeen met wat gebruikelijk is in veel andere steden. In andere Gorinchemse wijken (op het stuk rond het ziekenhuis na) is parkeren de hele dag en nacht gratis.  Nu kan ik me er best wat bij voorstellen dat een gemeente, onder het mom van het winkelend publiek en bezoekers mee laten betalen, overdag in de binnenstad parkeergeld vraagt. Maar nu vindt deze gemeente dat binnenstad bewoners ook `s nachts parkeergeld moeten gaan betalen, in de parkeergarages. Dit betekent dat de bewoners van één wijk, op moeten draaien voor het begrotingstekort van de gemeente. Dit is natuurlijk zeer vreemd, wat is er anders aan de bewoners van deze wijk, dat zij onevenredig veel meer bij moeten dragen aan het begrotingstekort? Is dit gemakzucht, omdat hier al parkeerautomaten staan? Ik vind dit het uitmelken van de binnenstadbewoners! Het lijkt me een stuk logischer om de gehele stad gelijk mee te laten betalen aan de bezuinigingen, en deze niet op de schouders van 1 wijk te leggen.

Waar inwoners van Gorinchem over het algemeen behoorlijk goed bereikbaar zijn met het openbaar vervoer, komen de inwoners van de Lingewijk er zeer bekaaid vanaf. De enige bus die de Lingewijk aandoet, is een bus die stopt op een hoge dijk. De haltes op deze dijk, de Arkelsedijk, zijn te bereiken met een hoge, steile, stenen trap. De ene trap heeft hierbij nog een reling, de andere niet. Met een rolstoel, rollator of kinderwagen zijn deze enige haltes voor de wijk niet te bereiken. Als je goed ter been bent, zijn de haltes alsnog erg gevaarlijk, de trappen worden niet fatsoenlijk gestrooid en zijn bij regen ook glas en gevaarlijk. De haltes zelf bevinden zich direct aan de weg, in de berm, op deze hoge dijk. Zonder hekje, sta je hier in de berm op een wat mij betreft erg gevaarlijke locatie op de bus te wachten.

Na de hele kerstvakantie getobt te hebben met mysterieuze symptomen bij onze kat Spreker, bleek op 4 januari dat hij heel ziek was en niet meer beter kon worden. Hij bleek veel pijn te hebben door een grote tumor in zijn buik en een hartruis te hebben. Het sombere gezicht van de dierenarts toen hij dit vertelde, voorspelde weinig goeds. Om zeker te weten wat er was, bleef spreker bij de dierenarts voor een aantal onderzoeken, daaruit bleek dat hij echt heel ziek was en veel pijn had, dit was eigenlijk niet meer op te lossen. Hij kon niet meer mee naar huis en moest ingeslapen worden. Dit sloeg bij ons echt in als een bom, wij hadden nooit verwacht dat hij zo ziek was, en al helemaal niet dat hij niet beter te maken was.

De afgelopen weken gaat het helaas alles behalve soepel op de Merwede Linge Lijn. De ene vertraging stapelt zich op de andere, steeds meer treinen vallen uit, er worden steeds minder vaak kaartjes geknipt en ga zo maar door. Dit is natuurlijk heel zonde en jammer, want het ging juist zo goed sinds Arriva op deze lijn reed. Nu zou je kunnen denken dat dit allemaal opstartproblemen zijn. Problemen bij het beginnen met een kwartiersdienst, en problemen bij het gebruiken van de nieuwe stations. Maar ik heb helaas het idee dat het meer is dan dit, namelijk een veel te strakke dienstregeling die bijna niet uit te voeren is. Als dit het geval is, is dat natuurlijk zeer kwalijk.

Zoals in het eerdere bericht op dit weblog te lezen is, ben ik een weekje in Rome geweest. Nadat we in de archieven in het Vaticaan geweest waren, moesten we natuurlijk ook nog even rond kijken in de omgeving van het Vaticaan. In deze omgeving kom je rijen en rijen met winkels tegen, waar ze katholieke souvenirs en prullaria verkopen. Hier is een grote markt voor. Grote bossen enorme glow in the dark rozenkransen, plastic popjes van de Paus, Maria en verschillende heiligen. Ik heb hier uren rond gelopen, uiteraard het een en ander gekocht, en vond het echt geweldig en fascinerend (net als de vorige keer toen ik in Rome was).  Dit kon ik jullie natuurlijk niet onthouden, dus vandaar dit korte berichtje met wat spullen die je in de omgeving van het Vaticaan kon kopen. Met voor mij toch wel als hoogtepunt de Calendario Romano, die voor zichzelf spreekt.  (het plaatje bij de link is veel duidelijker dan mijn foto`s, dus vandaar de link)

De afgelopen week (van vorige week donderdag tot afgelopen dinsdag) ben ik in Rome geweest voor mijn studie. Eerst had ik een twee dagen durend congres over Machiavelli`s erfgenamen: Humanisme, Tacitisme en reason of state in de Nederlandse Republiek. Een geweldig en motiverend congres! Er waren veel leuke en interessante sprekers (ook wel een paar saaiere sprekers natuurlijk). Elke spreker vertelde over een specifieke Nederlandse denker(of meerdere denkers) en of zij Machiavellistisch waren, of juist niet. Er was ook iemand die vertelde over de verspreiding van Machiavelli zijn boeken in Nederland(aan de hand van hoeveel mensen boeken van Machiavelli in hun privé bibliotheek hadden staan). Het congres was in het KNIR (het koninklijk nederlands instituut in Rome), waarvan ik van het bestaan niet afwist, maar wat wel hele goede mogelijkheden biedt voor studenten en onderzoekers die in Rome onderzoek willen doen. Die kunnen vanuit het instituut hun onderzoek doen en hoeven dan niet ergens in Rome in een hotel of appartement, ze zitten samen met andere onderzoekers in het instituut.