Weblog Lies en Frank

Na een drukke zomer op mijn werk is het nu hoog tijd voor mijn eerste stukje als het nieuwe blogmaatje van Lies. Bij de provincie zijn de vergaderingen weer begonnen en er speelt weer van alles, maar laat ik mezelf eerst even voorstellen.

De laatste weken realiseren steeds meer mensen zich dat de vluchtelingen die hun weg zoeken naar Europa echt hulp nodig hebben, en snel. Gisteren werd bekend dat ook (het college van) Gorinchem, met mijn moeder als verantwoordelijk wethouder, haar verantwoordelijkheid neemt. Gorinchem wil ruimte bieden aan vluchtelingen en heeft daarover ook al contact met het Centraal Opvangorgaan Vluchtelingen (COA). Het citaat van mijn moeder, Eva Dansen, hierover in het AD van vandaag, deed mij denken aan toen ik klein was en Gorinchem ook een asielzoekerscentrum had. In het citaat staat dat wij niet lang kunnen wachten om mensen die huis en haard verlaten hebben hulp te bieden. Iedereen moet zijn steentje bijdragen en wat Eva betreft met Gorinchem voorop.

Made in Holland wordt steeds aantrekkelijker, zo kopte de Volkskrant vorige week. ‘Reshoring’ heet dat: bedrijven die eenvoudige arbeid uitbesteedden aan lage lonen landen (offshoring), halen deze weer steeds vaker terug naar eigen land. Dat blijkt meer te lonen dan gedacht. Een goede ontwikkeling voor milieu en werkgelegenheid in ons land.

Vandaag buitelt iedereen (terecht) over Hans de Boer, voorzitter van VNO-NCW omdat hij mensen in een uitkeringssituatie 'labbekakken' noemde. De Boer zelf lijkt op dit moment niet bereikbaar te zijn voor een reactie, misschien heeft hij ondertussen ook wel een beetje spijt? Los hiervan zag ik, toen ik het stuk vanmorgen las, helemaal voor me hoe de uitspraak tot stand gekomen was. Dit plaatste ik vanmorgen op facebook en nu ook hier:

Vanaf 2016 zouden de huren niet meer mogen stijgen dan 1% boven de inflatie. Dat was de nieuwe afspraak tussen de Woonbond en Aedes (de koepel van woningcorporaties), zo werd vorige week bekend. Beide organisaties moeten het akkoord nog wel aan hun leden voorleggen. Wat las ik tot mijn verbazing vanmorgen in het FD: corporaties in de grote steden wijzen de huurmatiging direct af, terwijl betaalbaarheid juist hét probleem is, en vooral ook in grote steden!

'Nu de participatiemaatschappij formeel regeringsbeleid is geworden, moeten maatschappelijke initiatieven nodig worden verlost van hun liefdadigheidsimago.' Zo schreef Binnenlands Bestuur in dit artikel deze week. Het artikel gaat over een boek dat de economische waarde van maatschappelijke en vrijwilligers initiatieven wil meten. Toen ik het artikel las dacht ik enerzijds: mooi dat deze initiatieven op waarde geschat worden, want ze zijn absoluut heel waardevol. Anderzijds dacht ik ook: moeten deze initiatieven dan nu ook geld op gaan brengen, bijdragen aan de 'nieuwe economie' met de participatiesamenleving? Bij die gedachte kreeg ik meteen een beetje jeuk, want deze participatiesamenleving is voor zoveel mensen een regelrecht drama en er gaat zoveel verloren hierdoor. Moeten mensen dan nu met vrijwillige initiatieven de gaten gaan vullen die dit liberale beleid geslagen heeft? (het antwoord van het kabinet is ja)  Het verdere artikel stelde me een klein beetje gerust, maar niet helemaal. Mijn belangrijkste conclusie? Ik geloof dat ik dat boek moet lezen!

Gisteren (en vandaag trouwens ook) had ik, voor de zoveelste keer in een paar weken, overlast van een vliegtuig boven mijn woning (de laatste paar keer daarvoor was het een helikopter en 1 keer een militair vliegtuig dat heel laag vloog). Dit was voor mij aanleiding om eens te kijken hoe ik daar eigenlijk melding van moest maken. Dit was, zo bleek, nog niet zo makkelijk. Met zoektermen als 'vliegtuigoverlast melden Gorinchem' of 'vliegtuigoverlast melden Zuid-Holland' kwam ik er niet direct. Na nog een tijdje zoeken, kwam ik bij de milieudienst Zuid-Holland Zuid (omdat ik als Statenlid weet dat dit onze milieudienst is). Hier bleek ik wel een melding van geluidsoverlast te kunnen doen, maar niet van vliegtuigoverlast. Vreemd, want ze vliegen toch echt boven mijn huis, hoewel wij niet nabij een grote luchthaven wonen. Dit laat maar weer zien dat het niet altijd even makkelijk is om je weg te vinden in het digitale woud, ook niet richting (semi-)overheidsinstanties.

Zoals jullie gezien hebben, is Jerry Snellink helaas niet herkozen als Statenlid. Zodoende moest ik op zoek naar een nieuw blogmaatje om met mij samen te bloggen. Dat is Frank Johan Hoogendam geworden, een zeer gewaardeerde collega en ook echt een maatje waar ik heel graag mee aan de blog ga de komende periode! Het weblog gaat dan ook www.liesenfrank.sp.nl heten (de naamsverandering duurde even, want we hadden nog geen leuke foto om bij het blog te doen, wat misschien deels kwam omdat ik heel kritisch was op de foto`s die we gemaakt hadden en die moesten we toen over doen ;-) ).

De afgelopen weken ben ik, achter de schermen, druk bezig geweest met de coalitieonderhandelingen in onze Provincie. Dit was een mooie en bijzondere taak, leerzaam en ik ben ook erg trots op het resultaat! Maar, de onderhandelingen hebben ook gezorgd dat er een tijdje een radiostilte geweest is op dit blog. Dit komt natuurlijk deels omdat je een broedende kip niet moet storen, maar ook deels doordat het onderhandelen heel veel tijd kost en er daarmee minder tijd overblijft voor andere dingen. Hoe dan ook, de radiostilte is voorbij! Vandaag wordt het nieuwe college geïnstalleerd en spreken we over de inhoud van het hoofdlijnenakkoord (het resultaat van de onderhandelingen), daarna gaan we weer aan de slag met het 'reguliere werk'!

In Duitsland en veel andere Europese landen is 1 mei een officiële feestdag. Zelfs de Verenigde Staten kennen anno 2015 nog steeds Labor Day in september. Wat er wordt gevierd: de vaak zwaar bevochten werknemersrechten en in het bijzonder de achturige werkdag. In ons land is 1 mei geen feestdag en de 8-urige werkdag anno 2015 geen wettelijk recht (waarop uitzonderingen mogelijk zijn). Veel cao’s staan onder druk en de vele (schijn-)zelfstandigen zijn al zo ongeveer vogelvrij. Minder rechten en meer en langer (door)werken, dat is de trend.