Weblog Lies en Frank

Dit is het laatste blogbericht wat ik schrijf. De reden hiervan is dat ik helaas niet herkozen ben als Statenlid en ik het stokje dus ga overdragen. Lies is gelukkig wel herkozen en zij zal in ieder geval blijven schrijven voor dit blog. Met wie zij deze duotaak voortaan zal uitvoeren zal ze binnenkort bekend maken.

Vandaag ben ik de hele dag op verschillende plekken op werkbezoek geweest, waaronder bij een imker in Rotterdam (www.debloeiendestad.nl). Zijn verhaal is ambitieus en inspirerend! Hij is namelijk niet alleen 'gewoon' imker, maar ook bezig met een teeltprogramma voor de bijen om de varroamijt (door die parasiet is de bij verzwakt en ontvankelijker voor de gewone ziektes.) die het voortbestaan van bijen bedreigen te stoppen, om de dieren resistent te maken. Dit is ook erg hard nodig, want je kunt wel zeggen dat bijen bij bosjes vallen, terwijl ze erg belangrijk zijn voor ons ecosysteem en ook voor onze voedselproductie.

Gisterochtend mocht ik te gast zijn bij Stichting Rosarium, een stichting voor vrouwen en door vrouwen bedoeld om vrouwen vooruit te helpen. Over de mooie doelstellingen kun je hier meer lezen. De dames van de stichting hebben in het kader van de verkiezingen (jonge) vrouwen van de verschillende partijen uitgenodigd om de politiek dichter bij de mensen te brengen. Gisteren was het de beurt aan de SP. Toen ik aankwam bij de stichting, stond er al een grote tafel vol heerlijk eten klaar (had ik nu maar niet ontbeten ;-) ) en werd ik vrolijk en enthousiast ontvangen.

Gisteren ben ik samen met lijsttrekkers van andere partijen uit Provinciale Staten in het kader van de verkiezingen op bezoek geweest in de Haagse Schilderswijk. We hebben denk ik allemaal wel een beeld van de wijk na de media aandacht van afgelopen zomer (en misschien voor die tijd ook wel), daarom vond ik het ook zo goed om de wijk in te gaan (op de fiets, in de stromende regen) en met mensen te praten. Het beeld dat ik hierbij kreeg, was heel anders dan het beeld uit de media. Één van de mensen die wij spraken verwoordde het mooi: 'dit is óók de Schilderswijk'!

Vandaag wordt de watersnoodramp van 1953 herdacht, een ramp van ongekend formaat waar we allemaal van gehoord  hebben. Het meest bekende deel van de ramp is wat er in de nacht van 31 januari op 1 februari gebeurd is in 1953, minder bekend is denk ik waar de overlevenden wiens huis vernietigd was naar toe gingen. Wat ik hier van weet (want dit is niet de periode uit de geschiedenis waar ik het meeste van weet, dat is namelijk 1450-1750) weet ik uit een prachtig boek en uit de verhalen die in mijn familie verteld werden. Dat laatste wil ik graag met jullie delen.

De provincie  gaat over lang niet alles. Dat is op zich een goede zaak, maar zodoende kom ik ook regelmatig zaken tegen waar ik het roerend mee eens of oneens ben, maar waar wij vanuit de provincie niet over gaan. In 2012 steunden alle partijen behalve de PVV een goed voorstel van de Partij voor de Dieren om de bijensterfte in Zuid-Holland tegen te gaan. De afgelopen jaren is wetenschappelijk bewezen dat neonicotinoïden bijdragen aan  de massale bijensterfte en daarmee een hele grote bedreiging  vormen voor de voedselketen, de biodiversiteit en onze gezondheid.

Het Belgische programma Panorama maakte een confronterende en goede aflevering over wat ons goedkope eten in de supermarkt nu echt kost, wie hier nu echt de prijs voor moet betalen. Het gaat hier niet alleen om de kilo knaller en de plofkip, het gaat ook om de prijs van jouw goedkope salade met kipstukjes, of je lasagne met gehakt. Daarnaast gaat het om al het andere eten, brood, groente en ga zo maar door. De echte prijs betalen de boeren en de dieren, de leveranciers, de producenten, maar ook wij zelf. De kwaliteit van de producten gaat op die manier achteruit, er worden goedkope vervangende ingrediënten toegevoegd, alles om de prijs maar te drukken. We zouden ons moeten afvragen wie er wint bij deze zoektocht naar de goedkoopste prijzen, of er überhaupt wel iemand wint.

Vorige week woensdag rolde ik van de ene verbazing in de andere tijdens de bespreking van een SP motie uit 2011 over het omvormen van de intensieve veehouderijen in Zuid-Holland naar diervriendelijker, duurzamer en minder intensieve bedrijven. Want de PVV, ja die partij van de dierenpolitie en die partij waarbij de zaal te klein is als het gaat over de ‘vogelgehaktmolens’ (lees windmolens), vond het onzin en 'boertje pesten'. En elke partij die voor de motie was terwijl de PVV vond dat ze tegen hadden moeten zijn (bijvoorbeeld VVD en CU/SGP) kreeg de wind van voren. Deze intensieve bedrijven waren al geweldig en diervriendelijk zo stelde deze partij, want de biggetjes mochten de eerste weken van hun leven los rondlopen (in een betonnen bak onder kunstlicht). Hier ziet u een voorbeeld van op de foto. Dit is het bedrijf dat door de PVV zo mooi en diervriendelijk genoemd werd. Als u goed kijkt ziet u ook een stervend biggetje, waar het waarschijnlijk al langer niet goed mee ging maar waar niets mee gedaan werd. Het dier werd aan zijn lot overgelaten. Dat lot was rond geduwd en gebeten te worden door de biggen waar het beter mee ging. Dat lot was niet meer op kunnen staan en dat lot was waarschijnlijk ellendig sterven.