Weblog Lies en Frank

In september stelde ik samen met VVD en D66 in de Provincie schriftelijke vragen rondom het restsaldo op verlopen anonieme OV-chipkaarten en dat dit een onterechte bonus is voor een aantal vervoersbedrijven, het bericht hierover is hier te vinden. Vandaag las ik op de site van de krant Metro nog meer over de moeite en het geld die het kost om gewoon je eigen geld van je kaart terug te krijgen. Zo kost het je 2,50 om je eigen geld terug te krijgen en kost het aardig wat administratie. Voor veel mensen is dit reden om het maar te laten, en het geld niet terug te vragen. Rover en de consumentenbond zijn samen een actie begonnen tegen al het gedoe rond het terugvragen van je eigen saldo. De actie is te steunen via deze site, ik heb daar zojuist mijn steun betuigd, doe jij dat ook?

De nieuwswebsite Joop schreef dit weekend over een korte Amerikaanse documentaire over eenzaamheid onder ouderen. De docu laat daarnaast ook het grote belang van dagbesteding voor ouderen zien, dat is voor hen een manier om mensen te leren kennen, het gezellig te hebben en de dagen goed door te komen. Nu is dit voorbeeld niet in ons eigen land, maar ook in Nederland is dagbesteding voor ouderen, of zo nu en dan eens een gezellig etentje samen of een dagje weg, van groot belang. Ik vrees dat je over vele Nederlandse ouderen een vergelijkbare korte film zou kunnen maken. Ook bij ons blijft dagbesteding (en het overheidsgeld hiervoor), het werk van bijvoorbeeld stichting de zonnebloem en vele lokale en landelijke initiatieven hard nodig.

Al langere tijd vraag ik me bij de aanschaf van zuivel af of de dieren waar de zuivel van afkomstig is, goed behandeld zijn. Bij vlees en eieren kun je al langer een keuze maken op basis van het leven dat een dier gehad heeft met het beter leven keurmerk, steeds meer mensen kiezen hierbij voor een beter leven van het dier en sommige supermarkten gaan zelfs helemaal over op vlees met dit keurmerk. Maar bij zuivel kon je die keuze nog niet zo weloverwogen maken, terwijl ik dat eerlijk gezegd wel wilde. Nu kwam ik gisteren een bericht bij nieuwe oogst tegen dat dit keurmerk nu ook in de zuivelindustrie gebruikt gaat worden. Sterker nog, volgens het bericht vroeg de zuivelindustrie zelf om het kenmerk voor hun producten! Dit is heel mooi om te zien, omdat de producenten blijkbaar graag uit willen venten dat ze goed bezig zijn en ook zien dat de consument hier behoefte aan heeft.

Deze week kwam ik een bericht tegen van proefdiervrij over het concept van een dierdonorcodicil een bijzonder idee waar ik toch wel even goed over na moest denken. Het idee dat je een proefdier kunt redden door jouw dier na zijn of haar dood te doneren voor de wetenschap, is namelijk geweldig. Een dier redden met de dood van jouw geliefde dier. Maar ik moest ook meteen terugdenken aan hoe ik mij voelde toen mijn twee geliefde katten een jaar na elkaar overleden en of ik dit toen gedaan zou hebben (ik heb huilend bij de dierenarts gezeten, snotterend met vriendinnen gebeld, noem maar op).

De afgelopen weken worden het nieuws en het internet beheerst door berichten over vluchtelingen, opvanglocaties en de reacties hierop. Het rode kruis wierf in korte tijd duizenden nieuwe vrijwilligers, vele mensen ruimden hun kast op en deelden kleding en speelgoed met vluchtelingen en honderden mensen maakten welkomstpakketjes voor een vluchteling. De oorlog in onder andere Syrië en de vluchtelingen als gevolg hiervan heeft de beste en barmhartigste kant van vele mensen naar voren gebracht.

Voor de zomer had ik een inspirerend gesprek met een imker over onder andere de geplande bomenkap in Zuid-Holland. Het was een goed gesprek over bermbeheer, bomenkap, gebiedseigen bosjes en hagen en nog veel meer. Rond die zelfde tijd heb ik aan het Provinciebestuur gevraagd om met een duidelijker notitie en uitleg te komen over de bomenkap die toen mogelijk plaats zou vinden (dat staat voor morgen op de agenda). Ik was heel benieuwd naar de noodzaak van de kap, welke bomen er écht voor een onveilige situatie zorgden en hoe we hier als Provincie mee om zouden gaan. Zo vind ik het van het grootste belang om bomen die gekapt zijn (gelijkwaardig) te herplanten.

De laatste weken realiseren steeds meer mensen zich dat de vluchtelingen die hun weg zoeken naar Europa echt hulp nodig hebben, en snel. Gisteren werd bekend dat ook (het college van) Gorinchem, met mijn moeder als verantwoordelijk wethouder, haar verantwoordelijkheid neemt. Gorinchem wil ruimte bieden aan vluchtelingen en heeft daarover ook al contact met het Centraal Opvangorgaan Vluchtelingen (COA). Het citaat van mijn moeder, Eva Dansen, hierover in het AD van vandaag, deed mij denken aan toen ik klein was en Gorinchem ook een asielzoekerscentrum had. In het citaat staat dat wij niet lang kunnen wachten om mensen die huis en haard verlaten hebben hulp te bieden. Iedereen moet zijn steentje bijdragen en wat Eva betreft met Gorinchem voorop.

De Verenigde Naties namen als eerste resolutie aan dat massavernietigingswapens en kernwapens verboden moeten worden, zovele jaren later is er nog steeds geen verbod. 70 jaar na Hiroshima en Nagasaki zijn kernwapens nog niet de wereld uit. Oud-Kamerlid Krista van Velzen heeft de laatste maanden met PAX voor vrede handtekeningen opgehaald voor een burgerinitiatief om de kernwapens in Nederland op de agenda te krijgen in de Tweede Kamer. Dat is ze onlangs gelukt, PAX heeft voldoende handtekeningen opgehaald om kernwapens op de politieke agenda te krijgen! Juist de herdenking van de twee kernwapens op Hiroshima en Nagasaki zou tot nadenken moeten stemmen, willen we dat echt nog een keer? Willen we zulke wapens echt in de wereld hebben? Er zijn al 115 landen die kernwapens verboden hebben, laten wij als Nederland dat goede voorbeeld volgen en daarmee het goede voorbeeld geven voor andere landen.

Elke geesteswetenschappen student zal het herkennen, elke geschiedenis student zal het herkennen; de vraag wat je dan later gaat doen met die opleiding die je nu doet. Wat kun je dan wórden met geschiedenis? Leraar? Ik heb hier altijd op geantwoord dat je een opleiding doet om een bepaald werk- en denkniveau te bereiken, het is geen beroepsopleiding en dat zou het ook niet moeten worden. De geesteswetenschappen creëren begrip voor de wereld, leren ons onze geschiedenis maar leiden ons ook op tot kritische burgers. Het biedt ons perspectief om Machiavelli, Hobbes of andere grote historische schrijvers te bestuderen, een kans om anders naar het heden te kijken. Desalniettemin staan de geesteswetenschappen op (Nederlandse) universiteiten sterk onder druk, er is steeds minder geld te vinden voor deze opleidingen en de kleinere opleidingen (zoals de mijne) sluiten de deuren. In Amerika komt de financiering van universiteiten steeds meer van andere bronnen dan de overheid, het komt van het bedrijfsleven en private donoren. Er wordt steeds meer naar winst gekeken, naar snelle resultaten. De geesteswetenschappen lijken dan overbodig, lijken dan een luxe, terwijl ze juist van groot belang zijn voor onze samenleving. Daar is geen prijs aan te koppelen, daar is geen productiecijfer aan te koppelen.

Vanavond wordt in Ieper voor de 30.000ste keer de Last Post geblazen onder de Menenpoort, brandweermannen uit Ieper blazen deze sinds 1928 elke avond. Het is een indrukwekkende herdenking om bij te wonen. Vorig jaar was ik bij een bijzondere herdenking begin september, 70 jaar bevrijding van Ieper, erg indrukwekkend (meer daarover in dit blogje). Hier kun je meer lezen over de 30.000ste Last Post.