Weblog Lies en Frank

Sinds de nieuwe Staten geïnstalleerd zijn, ben ik niet meer het jongste Statenlid in Zuid-Holland, tot mijn verbazing (en vreugde) bleken er 3 (!) Statenleden jonger dan ik te zijn. Dat niet alleen, er blijkt een hele groep twintigers in de Staten gekomen te zijn, een flinke verjonging. Erg leuk!

Je kent ze wel, vegetariërs met een missie jou (als vleesliefhebber) te bekeren tot het vegetarisme. Elke vegetariër kent die momenten wel dat je het liefste alle vleeseters om de oren zou willen slaan met plaatjes uit de bioindustrie; foie gras, plofkippen en varkens in kleine kooitjes. Toegegeven, ook ik heb wel eens zo`n moment ;-) (ik probeer het in groepsverband meestal te onderdrukken). Maar, het zijn niet alleen de vegetariërs die regelmatig op bekeringsmissie zijn, zo bleek afgelopen weekend weer eens tijdens een gesprek dat ik met iemand had. Na de standaard vragen zoals 'eet je dan wel kip?' en 'krijg je dan wel genoeg voedingsstoffen binnen' (meer van de vragen die je als vegetariër regelmatig krijgt kun je hier vinden) kwam een lange preek over dat ik nooit meer lekker zal kunnen eten als vega. Zucht. Elke keer dat ik antwoordde met 'zo ongezond zie ik er volgens mij niet uit' en 'ik mis echt niets in mijn eten' kwam er weer en nieuwe 'ja maar dan kun je nooit meer lekker eten, want jullie eten zo eenzijdig en zonder vlees kun je écht niet lekker eten'. En ik me maar inhouden om geen bioindustrie plaatjes op te zoeken ;-).

Vanmorgen ben ik bezig geweest met een stuk tekst in het historische werk van Pieter Cristiaenszoon Bor over de Nederlandse Opstand (in het kader van mijn scriptie natuurlijk), daarbij vond ik het volgende stukje tekst: 'en meest alle de landen dragen seer grote lasten, so van dijkagie, onderhout van wegen, kaden, sluysen, wateringen, molens en diergelijke.' Het tekstje waar dit uit komt is een stuk van de Staten van Holland en de Gedeputeerden van Zeeland gericht aan de graaf van Leicester die op dat moment een hoge positie heeft in de Noordelijke Nederlanden. Ik kon het niet helpen dat ik bij het lezen van dit stukje een beetje moest gniffelen, omdat dit de kosten zijn die we in (Zuid-)Holland nog steeds hebben: Wegonderhoud, waterwegen, kaden, sluizen, molens (en nog veel meer natuurlijk).

Bij het levende ganzenborspel van afgelopen donderdag kreeg ik van de dierenbescherming de folder met de titel: 'Gezocht: politici met ambitie voor dierenwelzijn'. Vandaar de titel van dit berichtje. Ik zet me namelijk al jaren in voor een verbetering van dierenwelzijn in onze provincie en kan me dan ook goed herkennen in een aantal van de punten die door de dierenbescherming aangedragen worden. Zo is het eerste punt dat de provincie een visie moet hebben op dierenwelzijn, hierop is dankzij de SP deze periode de eerste stap gezet: dierenwelzijn staat in het coalitieakkoord. Het tweede punt dat genoemd wordt zijn de bovenwettelijke normen voor veehouderijen wanneer deze uit willen breiden of verplaatsen. Mede dankzij de SP bestaat deze eis tegenwoordig in Zuid-Holland en vervullen wij als provincie een koplopers positie op dit gebied

Laatst was ik op werkbezoek bij een boerenfamiliebedrijf. Daar zag ik foto`s van de koeien die ik me van vroeger in de wei bij opa en oma ook nog kan herinneren. Het waren kleurenfoto's van zwart-witte koeien. De foto's werden gemaakt omdat de desbetreffende koe de 100.000 liter melk had gehaald. Dat is niet zo heel vreemd want er zijn nog steeds koeien die een dergelijk jubileum halen. Maar de koeien op de foto's en de koeien die ik me herinner zagen er heel anders uit dan de meeste koeien van nu. Ze waren veel kleiner en ook veel dikker. Maar ondanks dat ze op die foto's al minstens 20 jaar oud waren zagen ze er welvarend en tevreden uit. Tegenwoordig zien de koeien er veel minder florissant  uit. Niet alleen groter maar vooral magerder. De meeste koeien halen daarnaast de 6 jaar niet meer. De gemiddelde leeftijd van de koe ligt daar nu zelfs onder. Maar hoe kan dat nu?

Het was een heftig dagje vandaag, ik begon om 9u vanmorgen met een interview met RTV Rijnmond op het Gorinchemse station (niets heftigs aan overigens) en zag op de terugweg een behoorlijke brand in de Tinnegieterssteeg. Dat is een kleine steeg in onze historische binnenstad. Toen ik hier aan kwam zag ik de eigenaar van boekhandel de Mandarijn (een kleine boekhandel gevestigd in een van de mooiste monumenten van onze stad: Dit is in Bethlehem) druk bellen en rondlopen met de politie. Op dat moment kwam de brandweer met 2 ladderwagens en een busje aangescheurd, beide ladderwagens konden de steeg niet in en moesten aan weerszijde van de steeg met een hoogwerker aan de slag.

Gisterochtend mocht ik te gast zijn bij Stichting Rosarium, een stichting voor vrouwen en door vrouwen bedoeld om vrouwen vooruit te helpen. Over de mooie doelstellingen kun je hier meer lezen. De dames van de stichting hebben in het kader van de verkiezingen (jonge) vrouwen van de verschillende partijen uitgenodigd om de politiek dichter bij de mensen te brengen. Gisteren was het de beurt aan de SP. Toen ik aankwam bij de stichting, stond er al een grote tafel vol heerlijk eten klaar (had ik nu maar niet ontbeten ;-) ) en werd ik vrolijk en enthousiast ontvangen.

Gisteren ben ik samen met lijsttrekkers van andere partijen uit Provinciale Staten in het kader van de verkiezingen op bezoek geweest in de Haagse Schilderswijk. We hebben denk ik allemaal wel een beeld van de wijk na de media aandacht van afgelopen zomer (en misschien voor die tijd ook wel), daarom vond ik het ook zo goed om de wijk in te gaan (op de fiets, in de stromende regen) en met mensen te praten. Het beeld dat ik hierbij kreeg, was heel anders dan het beeld uit de media. Één van de mensen die wij spraken verwoordde het mooi: 'dit is óók de Schilderswijk'!

Een tijdje geleden kwam ik een mooi bericht tegen over het prachtige kinderboek ‘een brief voor de koning’ van Tonke Dragt dat in het Engels vertaald is en daardoor nu voor een veel breder publiek beschikbaar is (en enorm populair is onder dit nieuwe publiek). Nu kwam ik afgelopen week een stukje tegen van een SP collega over werken van Hongaarse schrijvers die nu in het Nederlands uitgekomen zijn, ook echt geweldig goed! Dit zijn werken die normaal niet toegankelijk zijn voor Nederlanders, terwijl het hoogstandjes zijn uit een andere cultuur. Met zijn eigen uitgeverij maakt hij deze werken nu toegankelijk.

Afgelopen donderdag mocht ik voor de tweede keer jureren voor de provinciale onderwijsprijs, een erg leuke en eervolle taak! Heel bijzonder om te zien vond ik dat het merendeel van de inzendingen 2 jaar geleden 'inhoudelijke projecten' (historische projecten bijvoorbeeld) waren, er deze keer heel veel maatschappelijke projecten ingezonden waren (overigens ook een prachtig inhoudelijk biologieproject). Zo was er een project waarbij studenten van de Hogeschool Rotterdam mentor werden van leerlingen in Rotterdam Zuid, een school die met behulp van het hele dorp een nieuw schoolplein aanlegde en een school die verwenmiddagen voor ouderen organiseert. Allemaal bijzonder mooie en inspirerende projecten die hun steentje bijdragen om de provincie een mooiere plek te maken! Ik vond het dan ook erg leuk om over al deze projecten in onze provincie te leren!